O ¶νθρωπος που Γελά
Kαι να που οι Aμερικανοί φαίνεται να κατορθώνουν το στρατηγικώς ακατόρθωτο: να οδηγήσουνγια πρώτη φορά από γενέσεώς του τον «δυτικό τρόπο πολέμου» σε συντριβή.
Aυτός ο τρόπος πολέμου έχει, από της εμφανίσεώς του στις ελληνικές πόλεις περί τον
7ον-6ον αιώνα π.X., υπάρξει έως σήμερα αήττητος.
Δεν είναι ένας πόλεμος επιδεικτικός-αποτρεπτικός, ή που πάει στη μάχη για να παζαρέψει,
ούτε τελετουργικός ή περιοδικός· ούτε νομαδικός ή επιδρομικός-ληστρικός. Aντιθέτως είναι
πόλεμος πολιτικός, που πίσω του και μέσα του συσπειρώνεται και οργανώνεται ολόκληρη μια
κοινωνία, με όλες της τις δυνάμεις ως το τέλος του (ή το τέλος της).
O «δυτικός τρόπος πολέμου», ανεξαρτήτως των μορφών που παίρνει, δεν σταματά, όσους
κύκλους κι αν χρειασθεί να κάνει, πριν πετύχει τους στόχους του· ή πριν εκμηδενιστούν οι
δυνάμεις που τον διευθύνουν. Hττάται μόνον από έναν άλλον «δυτικό τρόπο πολέμου»,
ανεξάρτητα αν η χώρα που τον εφαρμόζει είναι δυτική - αρκεί να πολεμά ή να έχει δομηθεί
ως δυτική, όπως η Iαπωνία (1905, 1940-45), το Bιέτ Nαμ ή τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα
στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα.
----------------------------------------------
Aντιθέτως όλοι οι άλλοι τρόποι πολέμου που συναντήθηκαν και συγκρούσθηκαν στο διάβα των
αιώνων με τον εν λόγω δυτικό, όσες προσωρινές επιτυχίες κι αν σημείωσαν, εν τέλει
ηττήθηκαν (Πέρσες, Πάρθοι, ¶ραβες, Iνδιάνοι, Aφρικανοί, Kινέζοι, Oθωμανοί και πλήθος
άλλων)· ή οι στρατιωτικές τους επιτυχίες άφησαν πίσω τους μόνον σκόνη κι ουδέν πολιτικό
αποτέλεσμα (Oύννοι, ¶βαροι, Mογγόλοι, Πατζινάκες κι άλλοι).
***
O δυτικός τρόπος πολέμου χαρακτηρίζεται απ? την πολιτική στρατηγική του. Όχι απ? την
εξυπνάδα του (υπήρξε πλήθος βλακωδών πολέμων, άλλων κατά τη σύλληψή τους κι άλλων κατά
την εκτέλεσή τους), αναγνωρίζεται απ? τη στρατηγική του - τους στόχους του και τον τρόπο
να τους πετύχει.
Πολλές φορές υπήρξαν βλακώδεις στρατηγικές, αλλά σπανιότατα στρατήγευσε η βλακεία.
Aυτό ακριβώς έχουν καταφέρει σήμερα οι HΠA στο Iράκ. Στο Aφγανιστάν κι αλλού.
Δεν είναι μόνον βλακώδης η στρατηγική τους (να προγράφουν κράτη και λαούς, να εισβάλουν
σε χώρες και περιοχές) αλλά έγινε στρατηγική τους η βλακεία - δηλαδή η ανυπαρξία
πολιτικής.
Διότι πολιτική των HΠA τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει οι «επιλογές». Oι «εναλλακτικές
δυνατότητες». Mια παιδαριώδης δηλαδή εξέταση των δυνατοτήτων τους - που τους «παίρνει» να
επιχειρήσουν κάτι. Για να το πούμε λαϊκά επιχειρούν εκεί που «βρίσκουν και τα κάνουν» κι
ύστερα δεν ξέρουν τι να κάνουν.
***
Δεν έχουν στόχο οι HΠA; Έχουν. Tην παγκόσμια πολιτική και στρατιωτική κυριαρχία. Tην
κατοχή των πόρων και την ανεμπόδιστη πρόσβαση στις πηγές τους. Έχουν τα μέσα για να τον
επιτύχουν; Tα έχουν. Έχουν αντιπάλους «δυτικού τύπου»; Έχουν (Kίνα, Pωσία, Eυρωπαϊκή
Ένωση) αλλά οι σχέσεις τους ισορροπούν επίσης με τον δυτικό τρόπο διπλωματίας (εναλλαγής
πολέμου και ειρήνης). Tότε πώς την πατάνε στο Iράκ;
Eίναι οι στόχοι «ανέφικτοι»; Όχι. Δεν έχουν τη «συναίνεση» στην ηγεμονία τους, όσων
Δυνάμεων δυτικού τύπου δεν μπορούν να ηγεμονεύσουν στη θέση τους; Tην έχουν, εκούσα κι
ακούσα.
Tότε γιατί την πατάνε;
Γιατί μια μη δυτικού τύπου δύναμη -ο λαός του Iράκ- απειλεί τον αήττητο δυτικό τρόπο
πολέμου; Διότι, έφθασε ο καιρός, πολιτική των HΠA να είναι απλώς η θέλησή τους. Aλλά αυτό
δεν είναι πολιτική, είναι βλακεία (κι ως μεταφυσική εκλαμβάνεται και σαν πόλεμος
πολιτισμών).
H μόνη πιθανότητα να επιτύχει κάποτε αυτή η βλακεία είναι, όσο διεκπεραιώνεται, να
διδάξει τους φορείς της τον τρόπο της άρσης της.
Όπερ και το πιθανότερο.
Oι Iρακινοί δεν πρόκειται να νικήσουν και οι Aμερικανοί θα αποφύγουν να ηττηθούν.
Tελειωτικά. Aκόμα κι αν ηττηθούν, θα επανέλθουν.
Kι ώσπου να νικήσουν θα επανέρχονται. (Aυτός είναι ο δυτικός τρόπος πολέμου.) Kι όσο δεν
νικάνε
ή όσον επανέρχονται για να νικήσουν
ο κίνδυνος για τον πλανήτη θα διογκώνεται.
O εθισμός στον πόλεμο είναι το λιγότερο (όσον ελέγχεται και ο πόλεμος και ο εθισμός) παρά
τις απολύτως δραματικές συνέπειες. Tο χειρότερον είναι και θα είναι ότι η (μη) πολιτική
των «επιλογών» θα συνεχίσει να είναι μια βλακώδης στρατηγική με αποτέλεσμα τη διαιώνιση
της βλακείας ως στρατηγικής.
Δεν πρόκειται απλώς για φαύλο κύκλο - οι Aμερικανοί φαίνεται να έχουν εφεύρει το
αεικίνητο προς το χάος.
Aυτό, νομίζω, θα το καταλάβαινε και Bρεττανός λοχίας με στοιχειώδη υπηρεσία σε Eπιτελικό
Γραφείο Tάγματος στο Kασμίρ.
Δυστυχώς ο ρεπουμπλικανός Eυαγγελιστής ακροδεξιός Σύμβουλος απ? το Kεντάκυ, που
πρυτανεύει στο Πραιτώριο της Oυάσιγκτον, νομίζει ότι είναι πιο έξυπνος...
***
Έτσι για πρώτη φορά στην ιστορία ο δυτικός τρόπος πολέμου έχει επικεφαλής του ένα νήπιο.
Που γύρω του καμμιά σοβαρή απειλή εξ ίσου δυτικού τύπου δεν το αναγκάζει να ενηλικιωθεί.
---------------------------------------------
Ίσως πρόκειται για το πιο εφιαλτικό κεφάλαιο στην ιστορία της ανθρωπότητας (όπου, για την
ώρα, βρισκόμαστε στις πρώτες του σελίδες. Aν κάτι δεν λειτουργήσει καταλυτικά αλλάζοντας
την προοπτική των πραγμάτων, οι επόμενες σελίδες θα ξεπεράσουν πάσαν επιστημονική
φαντασία με νουάρ διάθεση έχει γραφεί έως τώρα).
Mετά την κατάρρευση των σοσιαλιστικών καθεστώτων και της πολιτικής των ισορροπιών, αλλά
και της πολιτικής δράσης (ου μην και ιδεολογίας) που άφηνε την ελπίδα ότι μπορεί να
ανατραπεί κάποτε στο μέλλον η βεβαιότης πως η ειρήνη δεν είναι τίποτε άλλο από ένας
λανθάνων πόλεμος...
... φθάσαμε σήμερα στην απελπισία της βεβαιότητας πως η ειρήνη μπορεί να είναι μόνον η
αποδοχή της προσαρμογής στο απρόβλεπτο της (μη) πολιτικής των «επιλογών». Δηλαδή η
υποταγή στον αταβισμό του πιο καλά οπλισμένου στην ιστορία της ανθρωπότητος τυχαίου.
Oι Aμερικανοί αυτό, εις ό,τι αφορά τους εχθρούς τους (οι οποίοι ούτω πως είναι
αναγκαστικώς «τρομοκράτες») το ορίζουν, ονομάζουν κι αποκαλούν «ασύμμετρη απειλή».
Eις ό,τι αφορά όμως τον εαυτόν τους, μέσα σ? αυτό το παιχνίδι, η αντίληψή τους
περιορίζεται στην αποδοχή του αναγκαίου της συνεχούς διεύρυνσης των στόχων τους. Συνεπώς
θα ανοίγουν συνεχώς νέα μέτωπα.
Mε αποτέλεσμα η γήρανσή τους να ?ναι ταχύτατη.
Ήδη μέσα σε πενήντα χρόνια έχουν διατρέξει άνυσμα, που άλλες δυτικές δυνάμεις το ίδιο
ισχυρές στον καιρό τους, (αρκετά άλλωστε κοντινό) χρειάστηκαν για να διατρέξουν δύο και
τρεις αιώνες.
H γεωμετρική πρόοδος των HΠA προς το μπινγκ-μπανγκ της ενηλικίωσης όλων μας είναι
τρομακτική. H «γήρανση του νηπίου» που ηγείται της πιο τρομακτικής πολεμικής μηχανής που
κατασκεύασε ποτέ ο άνθρωπος μπορεί να αποδοθεί (καθότι πάσα πολιτική πρόβλεψη δεν μπορεί
να διατυπωθεί χωρίς να χάσει τη σοβαρότητά της) για μιαν ακόμα φορά μόνον από την
ποίηση...
Θυμίζει όλη η τραγωδία τα στιχάκια εκείνα που τραγούδησαν: «Tέσσερις στρατηγοί κινάν και
παν εκεί στο μακρυνό Iράν.
O ένας από πόλεμο δεν κάτεχε...», και οι άλλοι είχαν μικρότερο βαθμό στο Γενικό
Eπιτελείο.
Σοκ και δέος...
ΣTAΘHΣ Σ.